Kunstblog 4: Artemisia

Gepubliceerd op 12 maart 2022 om 14:15

Rijksmuseum Twenthe : Artemisia Gentileschi

Italiaanse barokschilderes (Rome 1593-Napels 1652/53)

 

Vrouw en Macht

 

Artemisia stierf 4 eeuwen voor mijn geboorte en had het geluk dat haar vader (Orazio Gentileschi)

eveneens een getalenteerd- en gewaardeerd schilder was. Anders dan onze Mathias Withoos wiens dochter slechts bloemen en kleine diertjes mocht weergeven, moedigde hij haar aan ook model en portret schilderen te beoefenen. Om ook het perspectief in haar vingers te krijgen werd zij leerlinge van Agostino Tassi een landschapsschilder die haar verkrachtte.

Er volgde later een goed gedocumenteerde, rechtszaak die zij won gesteund door haar vader maar het vonnis werd niet uitgevoerd. Zij vertrekt uit Rome en gaat haar eigen weg in o.a. Florence.  

 

Zij was de eerste vrouw die werd toegelaten aan de Academia dellArte del Disegno in Florence.

Dat is volkomen terecht geweest: wat een fenomenale techniek, compositie en uitvoering.

En heerlijk het werk van de vrouwelijke evenknie van Carrivagio ( van het Clair Obscure)

hier in Nederland te kunnen bewonderen. Helaas was een favoriet op print omdat het na Coronasluiting al terug moest en niet verlengd kon worden

Daardoor valt alles weg wat schilderen tot kunst maakt.(Judith en haar dienstmeid 1623)

Genoten o.a. van:

Allegorie op de roem(1630) zelfportret van grote schoonheid.

(In die tijd mag je een vol en stevig postuur hebben!)

Uiteraard Suzanna en de ouderlingen( met haar beschaamde blik (1622)

Ze neemt wraak in Jael en Sisera.  Had ze haar aanrander in gedachten?(1630)

Vele tijdgenoten op deze tentoonstelling, maken de vergelijking interessant.

 

Dat de feministen haar ontdekten, als een gelukkig ook in haar tijd gewaardeerd kunstenaar,

is geen wonder.

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.